ضریبه

[ویکی فقه] ضریبه به دو معنای مال معین پرداختی توسط برده به مولا و مالیات می باشد.
ضریبه به معنای اول، مالی معین است که مولا بر برده خویش مقرر می کند که به صورت روزانه یا زمانی معین همچون هر ماه یا هر سال از درآمد کسب خود به مولا بپردازد و افزون بر آن از آنِ خود او باشد. مقدار افزون بر ضریبه را که برده به دست می آورد «فاضل ضریبه» گویند.
کاربرد فقهی
عنوان یاد شده در باب تجارت و نکاح به کار رفته است.
عقد بین مولا و برده
مولا می تواند با برده کاسب و بازرگان خود قرار داد ببندد؛ بدین گونه که برده هر روز یا زمان معینی از درآمد حاصل، مبلغی معین به مولا بدهد و باقی مانده از آنِ خود او باشد. در این صورت، اگر مقدار باقی مانده کفاف نفقه و خرجی برده را ندهد، مولا باید آن را کامل کند.
بیان حکم ضریبه
...