ضروریه مطلقه با ممکنه خاصه شکل دوم

[ویکی فقه] ضروریه مطلقه با ممکنه خاصه شکل دوم، یکی از ضروب منتج قیاس مختلط در شکل دوم است.
«قیاس مختلط»، قیاسی است که صغرا و کبرای آن از قضایای موجهه ترکیب یافته باشد. یکی از ضروب منتج قیاس مختلط در شکل دوم عبارت است از: اختلاط قضیه ضروریه مطلقه (صغرا) با ممکنه خاصه (کبرا). مراد از ضروریه مطلقه، کاربرد عام آن است که شامل ضروریه ذاتیه و ضروریه ازلیه می شود.
قواعد استخراج نتایج
طبق یکی از قواعد استخراج نتایج موجهه شکل دوم، اگر یکی از دو مقدمه قیاس، ضروریه یا دائمه باشد نتیجه، دائمه خواهد بود؛ بنابراین، نتیجه حاصل از اختلاط قضیه ضروریه مطلقه با ممکنه خاصه، دائمه مطلقه خواهد بود. مثال: هر انسانی بالضروره حیوان است و بالفعل هیچ سنگی حیوان نیست؛ پس دائماً هیچ انسانی سنگ نیست.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد.• فرصت شیرازی، میرزا محمد، اشکال المیزان.• حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید.
...