ضروریه مطلقه با ممکنه خاصه شکل اول

[ویکی فقه] ضروریه مطلقه با ممکنه خاصه شکل اول، یکی از ضروب منتج قیاس مختلط در شکل اول است.
«قیاس مختلط»، قیاسی است که صغرا و کبرای آن از قضایای موجهه ترکیب یافته باشد. یکی از ضروب منتج قیاس مختلط در شکل اول عبارت است از: اختلاط قضیه ضروریه مطلقه (صغرا) با ممکنه خاصه (کبرا). مراد از ضروریه مطلقه، کاربرد عام آن است که شامل ضروریه ذاتیه و ضروریه ازلیه می شود.
انتاج این شکل
در این ضرب، از آنجا که کبرا از قضایای وصفیه یعنی مشروطه عامه یا خاصه و عرفیه عامه یا خاصه نیست، نتیجه از لحاظ جهت، تابع کبرا، یعنی ممکنه خاصه خواهد بود. مثال: هر انسانی بالضروره ناطق است و هر ناطقی غافل است بالامکان الخاص؛ پس هر انسانی غافل است بالامکان الخاص.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • فرصت شیرازی، میرزا محمد، اشکال المیزان.• مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد.• حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید.
...