ضرز. [ ض َ ] ( ع اِمص ) ضَرزُ الارض ؛ نیک همواری زمین و قلت درشتی آن. ( منتهی الارب ).ضرز. [ ض ِ رِزز ] ( ع ص ) نیک زفت و بخیل. ( منتهی الارب ). آنکه هیچ چیز ندهد البته. ( مهذب الاسماء ). || سنگ سخت. || ( اِ ) شیر بیشه. ( منتهی الارب ).
