( ضراریة ) ضراریة. [ ض ِ ری ی َ ] ( اِخ ) یکی از شش فرقه مجبره منسوب به ضراربن عمرو حِفص الفرد و اتفاقهما فی التعطیل انهما قالا الباری تعالی عالم ٌ قادرٌ علی معنی انه لیس بجاهل و لا عاجز و اثبت اﷲ تعالی ماهیة لایعلمها الا هو و قالا ان هذه المقالة محکیة عن ابی حنیفة رحمه اﷲ و جماعة من اصحابه و ارادابذلک انه یعلم نفسه شهادة لا بدلیل و لا خبر و نحن نعلمه بدلیل و خبر و اثبتا حاسة سادسة للانسان یری بها الباری تعالی یوم الثواب فی الجنة و قالا افعال العباد مخلوقة للباری. رجوع به ص 94 از کتاب اول ملل و نحل شهرستانی چ مصر در حاشیه ملل و نحل ابن حزم شود.
فرهنگ فارسی
فرقه ای از مسلمانان و یکی از شش فرقه مجبره اتباع ضرار بن عمرو این فرقه از بعضی جهات به مجبره و در بعضی موارد بمعتزله نزدیک بودند . از جمله اقوال آنان این بود که مومنان ماهیت خدا را در روز قیامت بحاسه ششم خواهند دید.
