ضرار بن ضمره

[ویکی شیعه] ضِرار بن ضَمرَه یکی از یاران خاص امام علی(ع) است. مهم ترین رخداد زندگی او ملاقاتی است که با معاویه بن ابی سفیان داشت و وقتی معاویه از او خواست که علی(ع) را توصیف کند، به مدح امام(ع) پرداخت؛ به گونه ای که معاویه با شنیدن سخنان او متأثر شد و گفته های او را تصدیق کرد.
ضرار بن ضمره را از اصحاب خالص و یاران خاص امام علی(ع) دانسته اند. مامقانی از علمای شیعه در کتاب تنقیح المقال، ضرار را به رفتاری نیکو و زبانی گویا توصیف کرده است. چنان که برخی او را از زاهدان و عابدان زمانه خود شمرده اند.
ضرار بن ضمره که گاه در برخی نسخه های نهج البلاغه فرزند حمزه نامیده شده است، را با القابی چون «ضبابی»، «ضبائی»، «کنانی»، «کتانی»، «نهشلی»، «صدائی»، «شیبانی»، و «لیثی» یاد کرده اند.