ضدمسیح

ضدمسیح ( انگلیسی: Antichrist ) به طور کلی یک عقیده مسیحی دربارهٔ تفسیر مواد عهد جدید است که عبارت «ضدمسیح» پنج بار در نامه یکم یوحنا[ ۱] و نامه دوم یوحنا رخ داد، یک بار به صورت جمع[ ۲] و چهار بار به صورت منفرد. [ ۳]
در برخی از سیستم های اعتقادی مسیحی عیسی مسیح در بازگشت دومش به زمین ظاهر خواهد شد تا شخصی ( موجودی ) به نام ضدمسیح را نشان دهد، کسی که بزرگترین مسیح دروغین در مسیحیت است. درست همان طور که عیسی، ناجی و سرمشق ایده آل برای انسانیت است، در آخرالزمان[ * ۱] در مقابل او شخصیت تکی و منفرد شیطان مجسم خواهد بود ( با توجه به برنارد مک گین ) . [ ۴]
در فرجام شناسی اسلامی، دجال ( مسیح الدجال ) یک شخصیت ضد - مسیح است ( شبیه عقیده مسیحی ضدمسیح ) کسی که پیش از ظهور دوم «عیسی» *[ * ۲] برای فریب انسان ظاهر خواهد شد. [ ۵]
در فرجام شناسی یهودی، شخصیت ضدمسیح مشابهی با نام آرمیلوس وجود دارد. [ ۶]
مسیحیان در طول تاریخ افراد متعددی را که از دید ایشان شرور بوده اند متهم به ضد مسیح بودن کرده اند . بعضی ها ضد مسیح را یک انسان ندانسته بلکه یک مجموعه دانسته اند و حتی گفته اند که دولت واتیکان ضد مسیح است. بعد از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ و خراب شدن برج های دوقلو در آمریکا، برخی اسلام را به عنوان ضد مسیح شناختند. در سالهای نه چندان دور که آمریکا و شوروی با هم جنگ سیاسی داشتند، بعضی ها آمریکا و بعضی ها شوروی را ضد مسیح می دانستند. [ ۷]

ضدّ مسیح (Der Antichrist)
(یا: دَجّال ضدّ مسیح) کتابی در انتقاد از مسیحیت و بررسی مسئلۀ اخلاق مسیحی، نوشتۀ فریدریش نیچه (۱۸۸۸). به عقیدۀ نیچه در این اثر، فضیلت (به همان شیوۀ مردان رنسانس) معرف نوعی خواست قدرت است. درحالی که فضیلت مسیحی، که از اخلاق ترحم سرچشمه می گیرد، مستحق نابودی است. درنتیجه، این فضیلت دقیقاً ضد دیگری و نشان دهندۀ مخرب ترین و زیان بارترین چیزهای ممکن است. نیچه بر آن است که فقط ابَر انسان شایسته زندگی است، درحالی که مسیحیت، در ترس، ضد آن (انسان بیمار) را پرورش می دهد و از او یک ملعون می سازد و با تبعیدش به حاشیۀ بشریتی که باید احیا کند، انتقام خود را از انسان می ستاند. تصویری که نیچه از مسیح به دست می دهد کاملاً با انجیل ها متفاوت است. به عقیدۀ او مسیح به سبب جرم خویش، طغیان برضد یهودیت حاکم، بالای صلیب رفته است، نه برای بخشش گناهان ما. نیچه در ضد مسیح در قالبی رازآمیز به عشق پرشور و زندگی نظر دارد و مسئلۀ اخلاق مسیحی را به صورتی متجانس و قطعی بررسی می کند. این کتاب بی درنگ پس از غروب بتان نوشته شد و قرار بود بخش اولِ کتاب استحالۀ همۀ ارزش ها باشد. انحطاط درون مایۀ مشترک دجال و غروب بتان است. دجال از آخرین آثار نیچه است که در آن نشانه های شوریدگی، دیوانگی و نبوغ آشکار است. نیز ← دجال