ضد عام

[ویکی فقه] ترک و عدم یک شیء را ضد عام گویند.
ضد عام، مقابل ضد خاص می باشد. ضد عام یک امر وجودی، نقیض عدم یا ترک آن است؛ برای مثال، ضد عام نماز خواندن، که امری وجودی است، عدم آن، یعنی ترک نماز است.
نقیض ضد عام در خارج
ممکن نیست وجود و عدم چیزی در خارج با هم و در یک زمان اجتماع کنند، بنابراین، ضد عام هر مأمور به، ترک همان مأمور به خواهد بود.در کتاب «بحوث فی علم الاصول» آمده است: «الضد العام و هو ما یکون التقابل بینه و بین الواجب بالسلب و الایجاب، ای النقیض».
معنای دیگر ضد عام
ضد عام، معنای دیگری نیز دارد که در این بحث مورد نظر نیست و آن قدر مشترک بین اضداد وجودی است که در اصطلاح، به آن نیز «ضد عام» می گویند.
عناوین مرتبط
...