ضخم

/zaxm/

لغت نامه دهخدا

ضخم. [ ض َ / ض َ خ َ ] ( ع ص ) هنگفت. ستبر. تناور. ( مجمل اللغة ) ( دهار ). سطبر و کلان ازهر چیزی. ( منتهی الارب ) ( منتخب اللغات ). بزرگ هیکل پرگوشت. ( منتهی الارب ). دفزک بزرگ. ( مهذب الاسماء ). کلفت. زفت. ضخمة. ضخیم. ج ، ضخام : گنگ امردی بود ضَخم و زفت. ( حاشیه فرهنگ اسدی نسخه نخجوانی ).
لنگ ولیکن نه سست ، زرد ولیکن نه زشت
گنگ و نگرددخموش ، ضخم و نباشد گران.
مسعودسعد.
روباه... گفت ندانستم که هر کجا جثه ضخم تر و آواز هایلتر، منفعت آن کمتر. ( کلیله و دمنه ).
جسم ضخمی داشت کس او را نبرد
ماند در مسجد چو اندر جام دُرد.
مولوی.
|| ضخم اندام. هلغَف. آکنده گوشت. || راه گشاده و روشن. || آب بسیار. ( منتهی الارب ). || گران. ثقیل. سنگین ( در آب ). || ضخم الفخذین ؛ ستبرران.

ضخم. [ ض َ ] ( اِخ ) بنوعبدبن ضخم ؛ قومی از عرب عاربه که اکنون منقرض شده اند. ( منتهی الارب ).

ضخم. [ ض ِ خ َ ] ( ع مص ) کلان و فربه گردیدن. ضَخامة. ( منتهی الارب ). تناور شدن. ( تاج المصادر ) ( زوزنی ). سطبر شدن. ( منتخب اللغات ).

فرهنگ فارسی

کلفت، ستبر، فربه، درشت اندام
۱ - ( مصدر ) کلان و فربه گردیدن . ۲ - تناور شدن . ۳ - ( اسم ) فربهی . ۴ - ستبری .
بنو عبد بن ضخم قومی از عرب عاربه که اکنون منقرض شده اند .

فرهنگ معین

(ضَ خَ ) [ ع . ] (ص . ) کلفت ، ستبر. ج . ضِخام .
(ض خَ ) [ ع . ] ۱ - (مص ل . ) کلان و فربه گردیدن . ۲ - تناور شدن . ۳ - (اِمص . ) فربهی ، ستبری .

فرهنگ عمید

۱. کلُفت، ستبر.
۲. چاق، فربه، درشت اندام.

جدول کلمات

ستبر, کلفت ,

پیشنهاد کاربران

زهم و ضخم یکی هستن ، چنانچه در برخی لهجه ها گاهی ح به جای خ می نشیند ، � نرخر و نرحر �همانطور که س به جای ش می نشینه � شلیطه و سلیطه � ، در اینجا در املا کلمه، به نظرم به اشتباه حرف ه به جای حرف ح و حرف
...
[مشاهده متن کامل]
ز به جای ض نوشته شده، یعنی ضخم در بیان شده ضحم و در نوشتن شده زهم ، در ضمن مرحوم دهخدا هم وحی منُزل براش نشده که ! از گویش مردم محلی این لغات رو دراورده و جمع آوری کرده، بدیهی است چیزی که مردم محلی فارس زبان میگن ، ملاکِ مقبول تری برای درست بودن کلمه است

بوی گوشت نمیشه ضخم. بلکه میشه زهم ( به نقل از همین لغت نامه دهخدا )
ضخم zokhm
در گویش شهربابکی به بوی گوشت پخته نشده گفته می شه، بوی ضخم میده

بپرس