ضُحی، سوره
سورۀ شمارۀ ۹۳ به ترتیب مصحف و ۱۱ به ترتیب نزول، از سوره های مکّی قرآن در ۱۱ آیه و ۴۰ کلمه. وجه تسمیۀ این سوره آن است که خداوند در آغاز آن به ضُحی (روز و روشنایی روز) سوگند یاد کرده است. گاهی نیز (با به کاربردن واو قسم) آن را سورۀ «والضُّحی» می نامند. از سوره های «مفصّلات» و کوچک است. بیستمین سوره از سوره هایی است که با سوگند آغاز می شود و در آیه های ۱ و ۲، دو سوگند دارد. از سوره های چهارده گانه ای است که یک جا نازل شده است. در این سوره به «انقطاع موقّت وحی» و نزول دوبارۀ آن اشاره می شود. مضمون اصلی آن تسلّی به پیامبر (ص) است که خدا از یتیمی پناهش داد و از سرگشتگی به راه هدایتش آورد و از فقر نجاتش داد.
سورۀ شمارۀ ۹۳ به ترتیب مصحف و ۱۱ به ترتیب نزول، از سوره های مکّی قرآن در ۱۱ آیه و ۴۰ کلمه. وجه تسمیۀ این سوره آن است که خداوند در آغاز آن به ضُحی (روز و روشنایی روز) سوگند یاد کرده است. گاهی نیز (با به کاربردن واو قسم) آن را سورۀ «والضُّحی» می نامند. از سوره های «مفصّلات» و کوچک است. بیستمین سوره از سوره هایی است که با سوگند آغاز می شود و در آیه های ۱ و ۲، دو سوگند دارد. از سوره های چهارده گانه ای است که یک جا نازل شده است. در این سوره به «انقطاع موقّت وحی» و نزول دوبارۀ آن اشاره می شود. مضمون اصلی آن تسلّی به پیامبر (ص) است که خدا از یتیمی پناهش داد و از سرگشتگی به راه هدایتش آورد و از فقر نجاتش داد.
wikijoo: ضحی،_سوره