ضحوه

لغت نامه دهخدا

( ضحوة ) ضحوة. [ ض َح ْ وَ ] ( ع اِ ) ضَحو. نیم چاشت. ( منتهی الارب ) ( بحر الجواهر ). چاشتگاه. ( زمخشری ). چاشتگاه یعنی پس آفتاب برآمدن.

فرهنگ فارسی

ضحو . نیم چاشت . چاشتگاه راه آشکار و فراخ .

فرهنگ عمید

نیم چاشت.

پیشنهاد کاربران

بپرس