[ویکی فقه] ضحاکیه به عنوان یک شورش از خوارج محسوب می شود که با عملکردی افراطی در برابر جامعه اسلامی موضعگیری می کردند.
ابوسعید ضحاک بن قیس شیبانی یکی از شورشیانی است که عقیده خوارج را در سده دوم به دوش می کشید. او در کتب اهل سنت از عالمان خوارج خوانده شده است. وی در اواخر دوران حکومت بنی امیه و به سبب جنگ قدرت در حکومت مرکزی توانست برعلیه آنان شورش کند و کوفه را به تسخیر خود درآورد. او در ابتدا از یاران سعید بن بهدل شیبانی بود که با دویست نفر وارد منطقه جزیره شدند و بعد از تصرف آن به سمت کوفه حرکت کردند اما سعید بن بهدل به سبب طاعون درگذشت و ضحاک به جانشینی او انتخاب شد. او در شهرروز اقامت داشت تا اینکه یارانش با او بیعت کردند. اولین حضور او به عنوان حاکم خوارج حرکت او به سوی کوفه بود. در زمان ضحاک خوارج بسیار شدند و گفته شده افراد خوارج تا قبل از آن زمان به این حد نبودند بطوریکه چهار هزار تن از خوارج با ضحاک بیعت کردند و با او در جنگ ها و شورش ها شرکت می کردند.
فرقه ضحاکیه
ضحاکیه به عنوان یک شورش از خوارج محسوب می شود که با عملکردی افراطی در برابر جامعه اسلامی موضعگیری می کردند و از جمله عناصر بی بصیرتی بودند که دوست را از دشمن تشخیص نمی دادند و کورکورانه بدون تشخیص حق با هر حکومتی مخالفت می کردند و فقط خودشان را حق و مسلمان و مخالفین خود را کافر می دانستند.
ضحاکیه و بنی امیه
بنی امیه جنگ های مختلفی با دشمنان خود داشت چرا که ظلم و ستم های بنی امیه و بی کفایتی حاکمان بنی امیه زمینه را برای شورش ها و نهضت های انقلابی در برابر آنان آماده می کرد. این تزلزل تا حدی بود که مروان بن محمدبن مروان، حکومت ابراهیم بن ولید اموی، که بعد از مرگ یزید بن ولید بدست اورده بود را ساقط کرد و حکومت مرکزی را به تصرف خویش درآورد و از عمال حکومتی خواست تا از مردم برای وی بیعت بگیرند و نضر بن سعید بن عمرو الحرشی را به ولایت عراق برگزید ولی عبدالله بن عمر بن عبدالعزیر که از سوی ابراهیم اموی به حکومت کوفه رسیده بود با نضر بن سعید مخالفت کرد و کار به جنگ کشیده شد. در حین جنگ بودند که فهمیدند ضحاک بن قیس حروری نیز با سه، چهار هزار نفر به کوفه لشگرکشی کرده است. در این هنگام دو لشگری که تاکنون با هم جنگ داشتند، برعلیه ضحاک بن قیس متحد شدند. اما ضحاک ایشان را شکست داد و کوفه را تسخیر کرد. با تسخیر شهر مهم کوفه و اطراف آن، در واقع حکومت عراق از چنگ بنی امیه خارج ساخته بود. سران لشگر شکست خورده به همراه بسیاری از مردم به شهر واسط فرار کردند. مروان بن محمد نیز لشگری به سرداری سلیمان بن هشام بن عبدالملک را به مقابله با ضحاک فرستاد اما سلیمان با ضحاک نجنگید، بلکه با او بیعت کرد و پشت سرش نیز نماز خواند و این حادثه برای حکومت بنی امیه رسوائی زیادی فراهم نمود تا جائی که این حادثه را به شعر درآوردند و برای خوارج و برعلیه بنی امیه تبلیغ می کردند. الم تر ان الله انزل نصره و صلت قریش خلف بکر بن وائل آیا ندیدی که خداوند نصرت خود را نازل کرد چراکه قریش (بنی امیه) پشت سر بکر بن وائل به نماز ایستاد.
← کشته شدن بزرگان بنی امیه
...
ابوسعید ضحاک بن قیس شیبانی یکی از شورشیانی است که عقیده خوارج را در سده دوم به دوش می کشید. او در کتب اهل سنت از عالمان خوارج خوانده شده است. وی در اواخر دوران حکومت بنی امیه و به سبب جنگ قدرت در حکومت مرکزی توانست برعلیه آنان شورش کند و کوفه را به تسخیر خود درآورد. او در ابتدا از یاران سعید بن بهدل شیبانی بود که با دویست نفر وارد منطقه جزیره شدند و بعد از تصرف آن به سمت کوفه حرکت کردند اما سعید بن بهدل به سبب طاعون درگذشت و ضحاک به جانشینی او انتخاب شد. او در شهرروز اقامت داشت تا اینکه یارانش با او بیعت کردند. اولین حضور او به عنوان حاکم خوارج حرکت او به سوی کوفه بود. در زمان ضحاک خوارج بسیار شدند و گفته شده افراد خوارج تا قبل از آن زمان به این حد نبودند بطوریکه چهار هزار تن از خوارج با ضحاک بیعت کردند و با او در جنگ ها و شورش ها شرکت می کردند.
فرقه ضحاکیه
ضحاکیه به عنوان یک شورش از خوارج محسوب می شود که با عملکردی افراطی در برابر جامعه اسلامی موضعگیری می کردند و از جمله عناصر بی بصیرتی بودند که دوست را از دشمن تشخیص نمی دادند و کورکورانه بدون تشخیص حق با هر حکومتی مخالفت می کردند و فقط خودشان را حق و مسلمان و مخالفین خود را کافر می دانستند.
ضحاکیه و بنی امیه
بنی امیه جنگ های مختلفی با دشمنان خود داشت چرا که ظلم و ستم های بنی امیه و بی کفایتی حاکمان بنی امیه زمینه را برای شورش ها و نهضت های انقلابی در برابر آنان آماده می کرد. این تزلزل تا حدی بود که مروان بن محمدبن مروان، حکومت ابراهیم بن ولید اموی، که بعد از مرگ یزید بن ولید بدست اورده بود را ساقط کرد و حکومت مرکزی را به تصرف خویش درآورد و از عمال حکومتی خواست تا از مردم برای وی بیعت بگیرند و نضر بن سعید بن عمرو الحرشی را به ولایت عراق برگزید ولی عبدالله بن عمر بن عبدالعزیر که از سوی ابراهیم اموی به حکومت کوفه رسیده بود با نضر بن سعید مخالفت کرد و کار به جنگ کشیده شد. در حین جنگ بودند که فهمیدند ضحاک بن قیس حروری نیز با سه، چهار هزار نفر به کوفه لشگرکشی کرده است. در این هنگام دو لشگری که تاکنون با هم جنگ داشتند، برعلیه ضحاک بن قیس متحد شدند. اما ضحاک ایشان را شکست داد و کوفه را تسخیر کرد. با تسخیر شهر مهم کوفه و اطراف آن، در واقع حکومت عراق از چنگ بنی امیه خارج ساخته بود. سران لشگر شکست خورده به همراه بسیاری از مردم به شهر واسط فرار کردند. مروان بن محمد نیز لشگری به سرداری سلیمان بن هشام بن عبدالملک را به مقابله با ضحاک فرستاد اما سلیمان با ضحاک نجنگید، بلکه با او بیعت کرد و پشت سرش نیز نماز خواند و این حادثه برای حکومت بنی امیه رسوائی زیادی فراهم نمود تا جائی که این حادثه را به شعر درآوردند و برای خوارج و برعلیه بنی امیه تبلیغ می کردند. الم تر ان الله انزل نصره و صلت قریش خلف بکر بن وائل آیا ندیدی که خداوند نصرت خود را نازل کرد چراکه قریش (بنی امیه) پشت سر بکر بن وائل به نماز ایستاد.
← کشته شدن بزرگان بنی امیه
...
wikifeqh: ضحاکیه