ضبنطی

لغت نامه دهخدا

ضبنطی. [ ض َ ب َ طا ] ( ع ص ) رجل ٌ ضَبَنْطی ̍؛ مرد قوی و نیک توانا. جَمل ضبنطی ، کذلک. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس