ضبطر

لغت نامه دهخدا

ضبطر. [ ض ِ ب َ ] ( ع ص ) ضبیطر. توانا. || فربه پرگوشت و گرداندام. || شیر قوی سخت. ( منتهی الارب ). || سخت. ( مهذب الاسماء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس