ضالین

/zAllin/

لغت نامه دهخدا

ضالین. [ ضال ْ لی ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ ضال .

فرهنگ فارسی

۱ - ( اسم ) گمراه بیره . ۲ - آواره جمع : ضالین . ۳ - غلامی که راه خانه را مولی را گم کرده بی قصد مقابل آبق که قصد گریز دارد . ۴ - انسان یا حیوان گمشده . ۵ - گمشده .
جمع ضال

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی ضَالِّینَ: گمراهان
ریشه کلمه:
ضلل (۱۸۹ بار)

پیشنهاد کاربران

ضالین مسیحیان گمراه . . . .
مغضوبین یهودیان منحرف
ضالین : خطاکاری یا افتادن در مسیر خطا از روی ناآگاهی
راه غیراز راه اصلی را رفته
درراه دیگری قدم گذاشتن
درقرآن به معنی کسانی است که راهی غیر از راه تسلیم خداوند را رفته اند. . یا به عبارتی راه های پیشنهادی انسانها را رفته اند
راه های سخت تر و دورتر و بی فرجامتر
گمراهان
بی خبر

گمشده

بپرس