ضاربه

لغت نامه دهخدا

( ضاربة ) ضاربة. [ رِ ب َ ] ( ع ص ) تأنیث ضارب. || شب تاریک. || آن اشتر که لگد زند دوشنده را. ( مهذب الاسماء ).
- عروق ضاربة ؛ رگها که نبضان دارد. و رجوع به ضارب شود.

پیشنهاد کاربران

عروق ضاربه که منشاء آن قلب است ودر جمیع بدن منتشر شده است.

بپرس