صیّدی تهرانی، علی (تهران ۱۰۲۵ـ دهلی ۱۰۶۹ق)
شاعر ایرانی. در جوانی برای تحصیل به اصفهان و سپس به هند رفت و به دربار شاه جهان گورکانی راه یافت (۱۰۶۵ ق) و او را مدح گفت و از توجه شاه و دخترش، جهان بیگم، برخوردار شد. از شاعران غزل سرای سبک هندی بود. دیوان اشعار او به چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۶۱ ش).
شاعر ایرانی. در جوانی برای تحصیل به اصفهان و سپس به هند رفت و به دربار شاه جهان گورکانی راه یافت (۱۰۶۵ ق) و او را مدح گفت و از توجه شاه و دخترش، جهان بیگم، برخوردار شد. از شاعران غزل سرای سبک هندی بود. دیوان اشعار او به چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۶۱ ش).