صیدگر

/seydgar/

معنی انگلیسی:
predator, predatory

لغت نامه دهخدا

صیدگر. [ ص َ / ص ِ گ َ ] ( ص مرکب ) صیدگیر. شکارچی. صیاد. شکارگر :
صیدگری بود عجب تیزبین
بادیه پیمای و مراحل گزین.
نظامی.
صیدگری دام به صحرا کشید
بر سر ره رخت تمنا کشید.
میرخسرو ( از آنندراج ).

فرهنگ عمید

صیاد، شکارچی.

پیشنهاد کاربران

بپرس