صید یاب

لغت نامه دهخدا

صیدیاب. [ ص َ ] ( اِ مرکب ) جائی که صید در آنجا یافت شود. مکانی که صید در آنجا است. صیدگاه :
شاه در آن ناحیت صیدیاب
دید دهی چون دل دشمن خراب.
نظامی.

فرهنگ فارسی

جائی که صید در آنجا یافت شود

پیشنهاد کاربران

بپرس