صید گیر

لغت نامه دهخدا

صیدگیر. [ ص َ/ ص ِ ] ( نف مرکب ) شکارگیر. آنچه صید بچنگ آرد. صیدشکر :
کجا گشت شاهین او صیدگیر
ز شاهی گردون برآرد نفیر.
نظامی.
روز صیادم بد و شب پاسبان
تیزچشم و صیدگیر و دزدران.
مولوی.

فرهنگ فارسی

شکارگیر

پیشنهاد کاربران

بپرس