صیاصیهم

[ویکی الکتاب] معنی صَیَاصِیهِمْ: قلعه ها (جمع صیصیة است ، که به معنای قلعه بسیار محکمی است ، که با آن از حمله دشمن جلوگیری میشود)
ریشه کلمه:
صیص (۱ بار)
هم (۳۸۹۶ بار)

«صَیاصِی» جمع «صیصیه» به معنای قلعه های محکم است، سپس به هر وسیله دفاعی نیز اطلاق شده است، مانند شاخ گاو و شاخکی که در پای خروس است.
حصن و قلعه. هر آنچه به وسیله آن تحصن شود صیصه است بدین نظر به شاخ گاو و مهمیز خروس صیصه گفته‏اند (راغب) جمع آن صیاصی است. . مراد از اهل کتاب در آیه یهود بنی قریظه‏اند که پیمان عدم تعرّض با مسلمین را شکسته، در جنگ خندق با مشرکان هم دست شدند. پس از شکست کفّار در خندق، رسول خدا صلی اللّه علیه و آله و سلم یهود بنی قریظه را محاصره کرد و سعد بن معاذ به کشتن جنگجویان آنهاو اسارت بقیه و غنیمت اموالشان رأی داد. یعنی: آنانکه از اهل کتاب به یاری کفّار قریش برخاستند خدا آنها را از قلعه هایشان به زیر آورد... این لفظ تنها یکبار در قرآن آمده است.