صیاصی. [ ص َ ] ( ع اِ ) ج ِ صَیصة. ( منتهی الارب ) ( ترجمان علامه جرجانی ) : و نواحی آن صیاصی در قبضه مراد حاصل کرد. ( ترجمه تاریخ یمینی ).
