صولاق

صولاق ها محافظان سلطان عثمانی بودند که جزء صنوف نظامی به شمار می آمدند و اورته های ۶۰ تا ۶۳ ینی چریان را در اختیار داشتند. اینان از گروه های پیاده نظام به شمار می آمدند و تنها فرماندهٔ آنان که صولاق باشی نام داشت حق سوار شدن بر اسب را داشت. گروهی از اینان که بیشترین تقرب را به سلطان عثمانی داشتند جزء دستهٔ رکاب همایون بودند و صولاق های خاصه نام گرفته بودند. شمار صولاق های رکاب همایون که سلطان را هنگام حرکت به سوی شکارگاه یا جنگ همراهی می کردند، ۸ نفر تا ۲۰ نفر ذکر کرده اند.
گرچه تشکیلات ینی چریان در دورهٔ سلاطین نخستین عثمانی بنیان نهاده شد، عنوان صولاق برای نخستین بار با چنین وظیفه ای در دورهٔ بایزید اول ملقب به ایلدریم ذکر شده است. صولاق ها از میان بهترین شمشیرزنان ینی چری انتخاب می شدند و بر اساس قانون اورته های صولاق ها، سن آنان نباید بیش از ۲۵ سال می بود.