صوفیه، شهر (Sofia)
کلیسای یادواره الکساندر نوسکی، صوفیه
(یا: صوفیا) پایتخت بلغارستان از ۱۸۷۸، در دامنۀ کوه های ویتوشا، با ۱,۰۸۸,۷۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). صنایع آن عبارت اند از نساجی، پلاستیک سازی، و تولید ماشین آلات و دستگاه های برقی است. در زمان روم باستان، که سردیکا نام داشت، خصوصاً در زمان امپراتور کنستانتین در قرن ۴ م، شهر بسیار مهمی بود. صوفیه، به منزلۀ بخشی از امپراتوری بیزانس، و واقع بر جادۀ قسطنطنیه و بلگراد اهمیت استراتژیکی داشت. در ۱۳۸۲ م ترک های عثمانی آن را اشغال کردند و تا زمان انتخاب آن به منزلۀ پایتخت کشور مستقل بلغارستان (۱۸۷۸) بخشی از امپراتوری عثمانی بود. بناهای تاریخی آن عبارت اند از کلیسای گنبد دار گئورگیوس قدیس از قرن ۴ م؛ خرابه های سردیکا؛ کلیسای اسوتا صوفیه از قرن ۶م؛ کلیسای بویانا از قرن ۱۳ م؛ مسجد بانیا باشی (۱۵۷۶)؛ کلیسای یادوارۀ اَلکساندر نوسکی (۱۹۲۴)؛ آرامگاه گئورگی دیمیتروف (۱۹۴۹).
کلیسای یادواره الکساندر نوسکی، صوفیه
(یا: صوفیا) پایتخت بلغارستان از ۱۸۷۸، در دامنۀ کوه های ویتوشا، با ۱,۰۸۸,۷۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). صنایع آن عبارت اند از نساجی، پلاستیک سازی، و تولید ماشین آلات و دستگاه های برقی است. در زمان روم باستان، که سردیکا نام داشت، خصوصاً در زمان امپراتور کنستانتین در قرن ۴ م، شهر بسیار مهمی بود. صوفیه، به منزلۀ بخشی از امپراتوری بیزانس، و واقع بر جادۀ قسطنطنیه و بلگراد اهمیت استراتژیکی داشت. در ۱۳۸۲ م ترک های عثمانی آن را اشغال کردند و تا زمان انتخاب آن به منزلۀ پایتخت کشور مستقل بلغارستان (۱۸۷۸) بخشی از امپراتوری عثمانی بود. بناهای تاریخی آن عبارت اند از کلیسای گنبد دار گئورگیوس قدیس از قرن ۴ م؛ خرابه های سردیکا؛ کلیسای اسوتا صوفیه از قرن ۶م؛ کلیسای بویانا از قرن ۱۳ م؛ مسجد بانیا باشی (۱۵۷۶)؛ کلیسای یادوارۀ اَلکساندر نوسکی (۱۹۲۴)؛ آرامگاه گئورگی دیمیتروف (۱۹۴۹).
wikijoo: صوفیه،_شهر