صوفی افکن. [اَ ک َ ] ( نف مرکب ) از پا درافکننده صوفی. مست کننده صوفی. آنچه صوفی را از خود بیخود کند : می صوفی افکن کجا میفروشند که در تابم از دست زهد ریائی.
حافظ.
رجوع به صوفی شود.
فرهنگ فارسی
( صفت ) از پا در افکننده صوفی مست کننده صوفی آنچه که صوفی را از خود بی خود کند : می صوفی افکن .
