صورت شعر

[ویکی فقه] صورت شعر، به معنای نوعِ استدلال به کار رفته در صناعت شعر به حسب صورت است.
شعر همانند دیگر صناعات پنج گانه، ماده و صورتی دارد. نویسنده منطق نوین می گوید: «در کتاب های منطقی از صورت شعر کمتر سخن گفته شده است، لکن مسلم است که با هر یک از قیاس و استقرا و تمثیل انفعالات نفسانی به وجود می آید… بلکه بیشتر در صورت تمثیل و گاهی در صورت استقرا است».
دیدگاه خواجه طوسی
خواجه نصیرالدین طوسی می گوید: «ماده شعر سخن است و صورتش در نظر متاخران وزن و قافیه، و در نزد عالمان منطق تخییل».
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید.
...