صورت خارجی. [رَ ت ِ رِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) صورت خارجیه. مقابل صورت ذهنی. آنچه در خارج متحقق شود خواه جوهر باشد و قائم بذات خود و یا عرض باشد در محلی غیر ذهن.
