صورت برهان

[ویکی فقه] صورت برهان، به معنای نوعِ استدلال به کار رفته در صناعت برهان به حسب صورت است.
در برهان به حسب ماده استدلال، از قضایای یقینی و به حسب صورت استدلال از قیاس باید استفاده شود؛ بنابراین استدلالی که از قضایای غیر یقینی تشکیل شده و یا به طریق استقرا یا تمثیل صورت بندی شده، «برهان» نامیده نمی شود. علت این امر، آن است که آنچه از برهان مقصود است یقین به مطلوب است و از استقرا و تمثیل، یقین حاصل نمی شود، چنان که از قضایای غیر یقینی نیز نمی توان نتیجه یقینی به دست آورد.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • خوانساری، محمد، منطق صوری.• حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید.
۱. ↑ علامه حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید، ص۱۹۹.
...