خویشی
علاوه بر معانی که دوستان ذکر کردند می توان چنین گفت که یکی به معنی داماد که شوهر خواهر و شوهر دختر می شود و دیگری تبدیل جامد به مایع که به معنی ذوب کردن است.
صَهَرَ - َ = صَهْرًا الشَّیْءَ: أَذابَهُ، ضِدُّ جَمَّدَهُ * تَصْهَرُ النَّارُ الحَدِیدَ.
... [مشاهده متن کامل]
الصِهْرُ = زَوْجُ الاِبْنَةِ أَو الأُخْتِ * کُلُّ مَنْ تَزَوَّجَ صارَ صِهْرًا. صیغة الجمع: ( ج ) أَصْهارٌ
صَهْرٌ = تحویل المادّة بالحَرارة من الصَّلابة إلى السُّیولة، إذابة.
صِهْرٌ = ( صیغة الجمع ) أصهارٌ زوج الِابْنَة؛ زوج الأُخت. ؛ - : القَرابة بالزَّواج. قال تعالى: {وَهُوَ الَّذِی خَلَقَ مِنَ الْمَاء بَشَرًا فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَصِهْرًا} [الفُرقان:54].
صَهَرَ = صَهْرًا الشَّیْءَ بالنَّارِ: أذابه. قال تعالى: {یُصْهَرُ بِهِ مَا فِی بُطُونِهِمْ وَالْجُلُود} [الحَجّ:20]. ؛ - هُ الحَرُّ: حمِیَ علیه واشْتَدَّ. ؛ - الشَّیْءَ إلیه: قَرَّبه وأدناه. ؛ - رأسَه: دَهَنه بالصُّهارة. ؛ - فُلانًا بالیَمین: اِسْتَحْلَفَه على یمین کاذبة.
خلاصه پرسش
�صهر� چه معنایی دارد؟ و لقب کدام امام است؟
پرسش
�صهر� چه معنایی دارد؟ و لقب کدام امام است؟
پاسخ اجمالی
در برخی از منابع روایی �صِهر� به عنوان یکی از القاب امام علی ( ع ) ذکر شده است. [1]
... [مشاهده متن کامل]
صِهر به معنای داماد و خویشاوند است[2] و امام علی ( ع ) چون داماد پیامبر اکرم ( ص ) بود، به این نام و لقب توصیف شدند.
واژه �صهر� در قرآن کریم نیز آمده است:
�وَ هُوَ الَّذی خَلَقَ مِنَ الْماءِ بَشَراً فَجَعَلَهُ نَسَباً وَ صِهْراً وَ کانَ رَبُّکَ قَدیراً�. [3]
که بر پایه برخی از منابع شیعه[4] و اهل سنت[5] این آیه در شأن امام علی ( ع ) و حضرت فاطمه ( س ) نازل شده است؛ یعنی آن دو مصداق بارز و آشکار آن هستند.
مانند این که در روایاتی آمده است:
پیامبر خدا ( ص ) فرمود: �من و علی نورى بودیم که در پیشانی حضرت آدم قرار داشتیم، آن گاه از صلب هاى پاک و پاکیزه به رَحِم هاى پاک و مطهره انتقال یافتیم تا این که در صلب عبد المطّلب جایگزین شدیم. آن نور به دو قسم تقسیم شد، یک قسم آن در وجود عبد اللّه و قسم دیگر آن در وجود أبوطالب جاى گرفت، من از عبد اللّه و علی از أبوطالب خارج شدیم، این است معناى سخن خداى تعالی که می فرماید: الَّذِی خَلَقَ مِنَ الْماءِ بَشَراً فَجَعَلَهُ نَسَباً وَ صِهْراً وَ کانَ رَبُّکَ قَدِیراً�. [6]
سدّى درباره سخن خداوند: �الَّذِی خَلَقَ مِنَ الْماءِ بَشَراً فَجَعَلَهُ نَسَباً وَ صِهْراً� گفت: این آیه در مورد پیامبر و علی نازل شده که پیامبر دخترش فاطمه را به علی داد و او هم پسر عموى پیامبر بود و هم با دخترش ازدواج کرده بود، یعنی هم نسبت خویشاوندى داشت و هم داماد او بود. [7]
[1]. ابوعلی اسکافی، محمد بن همام، منتخب الأنوار فی تاریخ الأئمة الأطهار ( ع ) ، ص 53، قم، دلیل ما، چاپ اوّل، 1422ق؛ طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری بأعلام الهدی، ص 154، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ سوم، 1390ق.
[2]. راغب اصفهانى، حسین بن محمد، مفردات الفاظ قرآن، ص 494، بیروت، دار القلم، چاپ اول؛ بستانی، فؤاد افرام، مهیار، رضا، فرهنگ ابجدی عربی - فارسی، ص 560، تهران، انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1375ش.
[3]. �او کسى است که از آب، انسانى را آفرید سپس او را نسب و سبب قرار داد [و نسل او را از این دو طریق گسترش داد] و پروردگار تو همواره توانا بوده است�؛ فرقان، 54.
[4]. ر. ک: فرات کوفی، ابوالقاسم، تفسیر فرات، تحقیق: محمودی، محمد کاظم، ص 292، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت ارشاد اسلامی، چاپ اول، 1410ق؛ ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی طالب ( علیهم السلام ) ، ج 2، ص 181، قم، انتشارات علامه، چاپ اول، 1379ق؛ محدّث اربلی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج 1، ص 316، قم، منشورات الرضی، چاپ اول، 1421ق؛ دیلمی، حسن، غرر الأخبار و درر الآثار، ص 139، قم، دلیل ما، چاپ اوّل، 1427ق.
[5]. حسکانی، عبید الله بن احمد، شواهد التنزیل لقواعد التفضیل، ج 1، ص 538، تهران، سازمان چاپ وانتشارات وزارت ارشاد اسلامی، چاپ اول، 1411ق؛ ثعلبی نیشابوری، ابو اسحاق احمد بن ابراهیم، الکشف و البیان عن تفسیر القرآن، ج 7، ص 142، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ اول، 1422ق؛ اندلسی، ابو حیان محمد بن یوسف، البحر المحیط فی التفسیر، ج 8، ص 119، بیروت، دار الفکر، 1420ق.
[6]. اثبات الوصیة، ص 133.
[7]. شواهد التنزیل لقواعد التفضیل، ج 1، ص 538.
این لفظ هم اکنون هم در بین عربهای استان فارس کاربرد دارد و معنی داماد را می دهد.
داماد من یعنی شوهر دختر من می شود صهر من. صهری = یعنی دامادم ، داماد من
صُهُرکُم = داماد شما
صُهرنا = داماد ما
شوهر دختر - داماد
