صهباء

لغت نامه دهخدا

صهباء. [ ص َ ] ( ع اِ ) شراب انگوری. رجوع به صهبا شود.

صهباء. [ ص َ ] ( اِخ ) بنت ربیعةالتغلبیه. یکی از زوجات حضرت علی علیه السلام است و عمر و رقیه از او متولد شدند. صهباء از زنانی است که خالدبن ولید در عین التمر اسیر گرفت. ( قاموس الاعلام ترکی ).

صهباء. [ ص َ ] ( اِخ ) موضعی است قرب خیبر. ( معجم البلدان ) ( منتهی الارب ).

فرهنگ معین

(صَ ) [ ع . ] (اِ. ) شراب انگوری .

جدول کلمات

شراب, سرخ و سفید

پیشنهاد کاربران

بپرس