صَنیع حضرت، سیّد محمّد ( ـ تهران ۱۳۲۷ ق)
از مخالفان معروف انقلاب مشروطیت ایران. پیش از پیروزی انقلاب مشروطیت ، از قلدران بدنام محلۀ چاله میدان تهران بود و پس از مدتی ، در ادارۀ قورخانه استخدام شد و به تدریج ترقی کرد. در دوران کشمکش میان محمدعلی شاه و مشروطه خواهان به طرفداری از محمدعلی شاه برخاست و در واقعۀ به توپ بستن مجلس شورای ملی ، خدمات مهمی به محمدعلی شاه کرد. به پاداش این خدمات، شاه در دورۀ استبداد صغیر وی را به ریاست ادارۀ قورخانه گماشت . در این دوران ، او مشروطه خواهان را مورد تعقیب و آزار قرار می داد. گفته اند که بعضی از مشروطه خواهان را (ازجمله میرزا مصطفی آشتیانی) نیز به قتل رساند. از این رو، پس از فتح تهران، و سقوط محمدعلی شاه از سلطنت ، به دست مشروطه خواهان بلافاصله دستگیر و با حکم دادگاه انقلابی به مرگ محکوم و در شعبان ۱۳۲۷ ق به دار آویخته شد.
از مخالفان معروف انقلاب مشروطیت ایران. پیش از پیروزی انقلاب مشروطیت ، از قلدران بدنام محلۀ چاله میدان تهران بود و پس از مدتی ، در ادارۀ قورخانه استخدام شد و به تدریج ترقی کرد. در دوران کشمکش میان محمدعلی شاه و مشروطه خواهان به طرفداری از محمدعلی شاه برخاست و در واقعۀ به توپ بستن مجلس شورای ملی ، خدمات مهمی به محمدعلی شاه کرد. به پاداش این خدمات، شاه در دورۀ استبداد صغیر وی را به ریاست ادارۀ قورخانه گماشت . در این دوران ، او مشروطه خواهان را مورد تعقیب و آزار قرار می داد. گفته اند که بعضی از مشروطه خواهان را (ازجمله میرزا مصطفی آشتیانی) نیز به قتل رساند. از این رو، پس از فتح تهران، و سقوط محمدعلی شاه از سلطنت ، به دست مشروطه خواهان بلافاصله دستگیر و با حکم دادگاه انقلابی به مرگ محکوم و در شعبان ۱۳۲۷ ق به دار آویخته شد.