خورشید زیر سایه زلف چو شام اوست
طوبی غلام قد صنوبرخرام اوست.
سعدی.
با قامت بلند صنوبرخرامشان سرو بلند و کاج بشوخی رمیده اند.
سعدی.
چندان بود کرشمه و ناز سهی قدان کآید بجلوه سرو صنوبرخرام ما.
حافظ.
شانی تسلیی ز دل خویشتن نگرکارت بنازکان صنوبرخرام نیست.
شانی تکلو ( از آنندراج ).