صنعتی علی اکبر

صنعتی، علی اکبر (کرمان ۱۲۹۵ـ۱۳۸۵ش)
صنعتی، علی اکبر
مجسمه ساز و نقاش ایرانی. در مجسمه هایش، مردم کوچه و بازار و محرومان و تهی دستان جامعه، که صنعتی خود برخاسته از آنان بود، اعتبار و منزلت یافته اند. در طول زندگی اش مکرراً شاهد ازمیان رفتن آثارش در رویدادهای گوناگون بود؛ ازجمله شکسته شدن بیشتر آثارش در حوادث ۱۳۳۲ش. در یتیم خانه ای در کرمان بزرگ شد که اکنون نمایشگاه دائمی آثار اوست و تحت حمایت حاج علی اکبر صنعتی به نقاشی و مجسمه سازی روآورد. در مدرسۀ صنایع مستظرفه درس خواند، و شاگرد استاد ابوالحسن صدیقی، پدر مجسمه سازی نوین ایران و یار و همراه کمال الملک، بود. بیشترِ مجسمه هایش را با گچ خلق کرده است. گروه پیکرۀ زندانیانِ دربند (۱۳۲۹ ش، مجموعۀ موزۀ صنعتی، تهران)، و نیم تنۀ حکیم ابوالقاسم فردوسی، از مجسمه های اوست. با موزائیک هم کار می کرد. ازجمله تک چهرۀ فیاض همدانی، و آرامگاه شاه نعمت الله ولی. در آبرنگ مهارت داشت، و تک چهرۀ شماری از مشاهیر ایرانی را با آبرنگ کشیده است. شماری از آثارش در موزۀ صنعتی در تهران و کرمان نگهداری می شوند. موزۀ صنعتی کرمان در محل پرورشگاهی که حاج علی اکبر صنعتی احداث کرده بود (۱۳۰۵) دایر شده است. این موزه باغی دلگشا و سردری بسیار زیبا و باشکوه دارد.