صنعتی زادۀ کرمانی، عبدالحسین (کرمان ۱۲۷۵ـ تهران ۱۳۵۲ش)
نویسندۀ رمان های تاریخی. در خانواده ای ثروتمند به دنیا آمد و از نوجوانی به تجارت، امور خیریه و نویسندگی پرداخت. از نخستین و پرکارترین نویسندگان رمان های تاریخی است، به طوری که او را «پدر رمان تاریخی ایران» نامیده اند. در آثارش از واقعیت های تاریخی حرکت می کند، اما به آن ها وفادار نمی ماند و برداشت دلخواه خود را ارائه می دهد تا متنی افسانه ای و پرماجرا پدید آورد. نخستین و مهم ترین اثرش رمان دامگستران یا انتقامخواهان مزدک (۲ جلد، ۱۲۹۹ـ۱۳۰۴ ش) است. در این رمان، متأثر از میرزا آقاخان کرمانی، کشتار مزدکیان را از علل عمدۀ تباهی ساسانیان و سرنگونی آنان به دست اعراب می داند. پس از آن چند رمان تاریخی دیگر، ازجمله مانیِ نقاش (۱۳۰۵ش) و نادر فاتح دهلی (۱۳۳۶ ش)، نوشت. صنعتی زاده رمان هایی هم به شیوۀ فانتزیِ پیشگویانه نوشته است. مجمع دیوانگان (۱۳۰۳ ش)، که به عنوان نخستین اتوپیای ادبیات معاصر، سفری به کشور خرد در آینده را توصیف می کند، از این دست رمان های اوست. او شرح حال خود را با عنوان روزگاری که گذشت (۱۳۴۶ش) منتشر کرده است.
نویسندۀ رمان های تاریخی. در خانواده ای ثروتمند به دنیا آمد و از نوجوانی به تجارت، امور خیریه و نویسندگی پرداخت. از نخستین و پرکارترین نویسندگان رمان های تاریخی است، به طوری که او را «پدر رمان تاریخی ایران» نامیده اند. در آثارش از واقعیت های تاریخی حرکت می کند، اما به آن ها وفادار نمی ماند و برداشت دلخواه خود را ارائه می دهد تا متنی افسانه ای و پرماجرا پدید آورد. نخستین و مهم ترین اثرش رمان دامگستران یا انتقامخواهان مزدک (۲ جلد، ۱۲۹۹ـ۱۳۰۴ ش) است. در این رمان، متأثر از میرزا آقاخان کرمانی، کشتار مزدکیان را از علل عمدۀ تباهی ساسانیان و سرنگونی آنان به دست اعراب می داند. پس از آن چند رمان تاریخی دیگر، ازجمله مانیِ نقاش (۱۳۰۵ش) و نادر فاتح دهلی (۱۳۳۶ ش)، نوشت. صنعتی زاده رمان هایی هم به شیوۀ فانتزیِ پیشگویانه نوشته است. مجمع دیوانگان (۱۳۰۳ ش)، که به عنوان نخستین اتوپیای ادبیات معاصر، سفری به کشور خرد در آینده را توصیف می کند، از این دست رمان های اوست. او شرح حال خود را با عنوان روزگاری که گذشت (۱۳۴۶ش) منتشر کرده است.