شرکتی تأسیس شده در ۱۳۲۶ ش با سرمایۀ اولیۀ ۲۵ میلیون ریال و با مشارکت پیشگامان صنعت کاغذسازی در ایران، ازجمله حسن علی حکمت، دکتر صلح دوست و ژرژ عیسائیان. به سبب ملی شدن صنعت نفت و عدم ارسال ماشین آلات و اعزام کارشناسان مورد نیاز از سوی شرکت انگلیسیِ طرف قراردادِ این شرکت، تلاش برای احداث نخستین کارخانۀ کاغذسازی در ایران ناموفق ماند. سرانجام در ۱۳۴۴ مقدمات اولیۀ کارخانۀ کاغذسازی ایران به منظور تولید کاغذِ چاپ و تحریر، با استفاده از تفالۀ نیشکر، در هفت تپۀ خوزستان و به ظرفیت ۱۰۰ تن در روز فراهم و شرکت کاغذ پارس در ۱۳۴۶ تأسیس شد. این شرکت با مشارکت بانک توسعۀ صنعتی و معدنی ایران، بانک اعتبارات صنعتی، مؤسسۀ همکاری های مالی بین المللی، و سرمایه گذاران بخش خصوصی آغاز به کار کرد و کارخانۀ آن با ظرفیتِ اولیۀ ۳۵ هزار تن کاغذ، در ۱۳۴۹ به بهره برداری رسید. مادۀ اولیۀ واحد خمیرسازی آن را تفالۀ نیشکر (باگاس) تشکیل می دهد که از کارخانۀ کشت و صنعت نیشکر هفت تپه تأمین می شود. افزون بر این، کارخانه برای بهبود کیفیت و تکمیل ظرفیت ماشین آلات کاغذسازی خود مقداری خمیر الیاف بلند و کوتاه را از خارج وارد می کند. هم اکنون تولید داخلی کاغذِ چاپ و تحریر فقط توسط کارخانۀ کاغذ پارس در هفت تپۀ خوزستان صورت می گیرد.
wikijoo: صنعت_کاغذسازی_در_ایران