صندوق های پوشش ریسک[ ۱] یا صندوق های پوششی [ ۲] ( به انگلیسی: Hedge fund ) که از آن با عنوان «پوشش سرمایه» نیز یاد می شود، حاملان سرمایه گذاری و ساختارهایی برای کسب وکار هستند که به سرمایه گذاران خود امکان حضور در طیف وسیع تری از موقعیت های تجاری و سرمایه گذاری را می دهند. [ ۳] چنین صندوق هایی توسط یک شرکت حرفه ای مدیریتی اداره شده و غالباً ساختار شرکت مختلط، شرکت مسئولیت محدود یا حامل مشابهی دارند. [ ۴] [ ۵] صندوق های پوشش ریسک عموماً به دلیل استفاده از اهرم هایی که از سوی نهادهای نظارتی سقفی برایش تعیین نشده با صندوق سرمایه گذاری مشترک و به دلیل این که اکثرشان در بازارهای نسبتاً نقدشونده سرمایه گذاری می کنند، با صندوق سهام اختصاصی تمایز دارند. [ ۶] [ ۷]
این سرمایه گذاران عموماً موسساتی، همانند صندوق های بازنشستگی، بنگاه های دانشگاهی، یا افراد بسیار متمول هستند. به عنوان یک شبکه، پوشش سرمایه در طیف گوناگونی از دارایی ها سرمایه گذاری می کند، اما آنها عموماً اوراق نقدشونده را در بازارهای عمومی معامله می کنند. آنها همچنین انواع وسیعی از استراتژی های سرمایه گذاری را به کار می برند و از تکنیک هایی همچون فروش استقراضی و اهرم مالی بهره می جویند.
پوشش سرمایه ها عموماً بدون پایان هستند، به این معنا که سرمایه گذاران می توانند در فاصله های زمانی متناوب در آن سرمایه گذاری کنند یا برداشت نمایند. ارزش یک سرمایه گذاری در پوشش سرمایه براساس سهمی از ارزش دارایی خالص سرمایه محاسبه می شود، یعنی افزایش یا کاهش ارزش دارایی های سرمایه ( و هزینه های سرمایه ) مستقیماً در میزانی که سرمایه گذار بعداً می تواند برداشت کند اثر می گذارد.
هدف بیشتر استراتژی های سرمایه گذاری پوشش سرمایه، کسب بازدهی مثبت چه در شرایط رکود و چه در شرایط رونق بازار است. مدیران پوشش سرمایه عموماً پول خودشان را در سرمایه ای که وظیفه مدیریتش را بر عهده دارند سرمایه گذاری می کنند، و این موجب می شود هدف مدیران و باقی سرمایه گذاران در یک مسیر قرار گیرد. [ ۸] [ ۹] یک پوشش سرمایه نوعی به مدیر سرمایه دستمزد مدیریت پرداخت می کند، که درصدی از دارایی های سرمایه است و همچنین یک دستمزد عملکرد در صورت افزایش ارزش دارایی خالص سرمایه در طول سال. بعضی از پوشش سرمایه ها ارزش دارایی خالصی بالغ بر میلیاردها دلار دارند. در سال ۲۰۰۹ پوشش سرمایه ها صاحب ۱٫۱ درصد کل سرمایه ها و دارایی های مؤسسات مالی بودند. [ ۱۰] حجم تخمینی صنعت پوشش سرمایه در حدود ۱٫۹ تریلیون دلار ( دلار آمریکا ) است. [ ۱۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین سرمایه گذاران عموماً موسساتی، همانند صندوق های بازنشستگی، بنگاه های دانشگاهی، یا افراد بسیار متمول هستند. به عنوان یک شبکه، پوشش سرمایه در طیف گوناگونی از دارایی ها سرمایه گذاری می کند، اما آنها عموماً اوراق نقدشونده را در بازارهای عمومی معامله می کنند. آنها همچنین انواع وسیعی از استراتژی های سرمایه گذاری را به کار می برند و از تکنیک هایی همچون فروش استقراضی و اهرم مالی بهره می جویند.
پوشش سرمایه ها عموماً بدون پایان هستند، به این معنا که سرمایه گذاران می توانند در فاصله های زمانی متناوب در آن سرمایه گذاری کنند یا برداشت نمایند. ارزش یک سرمایه گذاری در پوشش سرمایه براساس سهمی از ارزش دارایی خالص سرمایه محاسبه می شود، یعنی افزایش یا کاهش ارزش دارایی های سرمایه ( و هزینه های سرمایه ) مستقیماً در میزانی که سرمایه گذار بعداً می تواند برداشت کند اثر می گذارد.
هدف بیشتر استراتژی های سرمایه گذاری پوشش سرمایه، کسب بازدهی مثبت چه در شرایط رکود و چه در شرایط رونق بازار است. مدیران پوشش سرمایه عموماً پول خودشان را در سرمایه ای که وظیفه مدیریتش را بر عهده دارند سرمایه گذاری می کنند، و این موجب می شود هدف مدیران و باقی سرمایه گذاران در یک مسیر قرار گیرد. [ ۸] [ ۹] یک پوشش سرمایه نوعی به مدیر سرمایه دستمزد مدیریت پرداخت می کند، که درصدی از دارایی های سرمایه است و همچنین یک دستمزد عملکرد در صورت افزایش ارزش دارایی خالص سرمایه در طول سال. بعضی از پوشش سرمایه ها ارزش دارایی خالصی بالغ بر میلیاردها دلار دارند. در سال ۲۰۰۹ پوشش سرمایه ها صاحب ۱٫۱ درصد کل سرمایه ها و دارایی های مؤسسات مالی بودند. [ ۱۰] حجم تخمینی صنعت پوشش سرمایه در حدود ۱٫۹ تریلیون دلار ( دلار آمریکا ) است. [ ۱۱]
wiki: صندوق پوشش ریسک