صندلی پشته پلی پروپیلن

صندلی پُشتۀ پلی پروپیلن ( به انگلیسی: Polypropylene Stacking Chair ) [ یادداشت ۱] یا پلی پروپ ( به انگلیسی: Polyprop ) یک صندلی است که در فرآیند قالب گیری تزریقی با استفاده از پلی پروپیلن تولید می شود. این طرح توسط رابین دی در سال ۱۹۶۳ میلادی برای اس. هیلی اند کو. طراحی شد. اکنون آنقدر نمادین است که در سال ۲۰۰۹ میلادی به عنوان یکی از هشت طرح در مجموعۀ امضاهای بریتانیایی «طرح های کلاسیک بریتانیایی» انتخاب شد.
این یکی از معدود صندلی هایی است که پس از گذشت بیش از ۵۰ سال هنوز در حال تولید است و در چهل کشور در سراسر جهان برای مدارس، بیمارستان ها، فرودگاه ها، غذاخوری ها، رستوران ها، سالن ها، هتل ها و همچنین منازل ساخته شده است. [ ۱] این صندلی پرفروش ترین صندلی در جهان است. [ ۲]
این صندلی برای اولین بار در رنگ های زغالی یا سرخ آتشین با قیمتی کمتر از ۳ پوند در بازار ظاهر شد. صندلی کناری در سال ۱۹۶۵ میلادی برندۀ جایزه شورای طراحی صنعتی ( اکنون شورای طراحی ) شد.
به طور مختصر دربارۀ هیلی می توان گفت، یک صندلی پشتۀ تولید - انبوه ارزان قیمت بود که برای همه مقرون به صرفه بود و تقریباً همه نیازهای صندلی را برآورده می کرد. با گذشت زمان در رنگ های متنوع و با اشکال مختلف پایه و هماهنگ با اثاث یا لوازم داخلی در دسترس قرار گرفت. این تغییرات شامل سری ای برای کودکان، ساخته شده در پنج اندازه با حفره های قابل جداسازی، و پولو با ردیف هایی از سوراخ های مدور پله پله است که برای استفاده در فضای باز مناسب است.
صندلی و پشتی یک تکه از پلی پروپیلن، یک ترموپلاستیک سبک وزن با مقاومت در برابر ضربۀ بالا، و روش ساخت قالب گیری تزریقی است. پلی پروپیلن توسط دانشمند ایتالیایی به نام جولیو ناتا در سال ۱۹۵۴ میلادی اختراع شد.
نمونه هایی از صندلی پشتۀ پلی پروپیلن ۱۹۷۳ میلادی را می توان در کلیسای جامع کلیفتون، بریستول، جایی که برای نشستن در شبستان و جایگاه مقدس استفاده می شود، مشاهده کرد. [ ۳]
↑ اصطلاح پُشته برگرفته از لفظ ( به انگلیسی: Stacking ) به معنی: پشته سازی است که نشان دهندۀ قابلیت این صندلی ها برای روی هم چیدن و پشته کردن آن ها است.