شهر قزوین در این قسمت شاید به بسیاری از شهرهای بزرگ مزیت و برتری داشته باشد، زیرا بزرگترین استاد خط نستعلیق ( میرعماد حسنی قزوینی ) از قزوین برخواسته و وی کسی است که هنوز هم طغرای شهریاری، اقلیم خط و خوشنویسی بنام نامی وی مزین و موشح است و در این فن استادی مسلم و بی رقیب می باشد و آخرین هنرمند نامی این هنر از مردم قزوین، شادروان ( میرمحمدحسین عمادالکتاب سیفی حسنی قزوینی ) است، که در عصر خود در سراسر کشور بی رقیب بود و در تهران می زیست و شاهنامه معروف به چاپ امیر بهادر به خط آن مرحوم است ورسم المشقهایی برای نوباوگان ترتیب داده و چاپ کرده است که برای مبتدیان و نوآموزان بهترین وسیله تمرین می باشد.
... [مشاهده متن کامل]
فرش قزوین از نفیس ترین فرش های بافته شده ایران می باشد که متأسفانه بافت آن فراموش شده است و تنها تعدادی از آن ها در موزه ها و مجموعه های شخصی دیده می شود از ویژگی های این فرش تنوع کاربرد رنگ و نقش می باشد.
بافت گلیم به روش های مختلفی انجام می شود؛ که گلیم های دور رو، با بافت پیوندی و چاکدار در مناطق مختلف قزوین از جمله الموت غربی، الموت شرقی، بویین زهرا و آبیک رایج است. از جمله نقش مایه های خاص منطقا الموت می توان به: زلف عروسک، یه مانگه، بشکن، نقش مارپیچی و زیگزاگ اشاره کرد. هم چنین نقش مایه گلیم بویین زهرا به نام گل ارداق معروف است.
این هنر در استان قزوین از سابقه نسبتاً طولانی برخوردار است در اکثر روستاهای این استان جاجیم بافی رایج بوده است، اما متأسفانه اکثر کارگاه های آن از چرخه تولید خارج شده است. مواد اولیه بافت جاجیم پشم است که معمولاً توسط زنان روستا تهیه می شود زنان در مواقع بیکاری علاوه بر پشم چینی آن ها را توسط مواد محلی و گیاهی رنگ می کنند. لازم است ذکر شود که امروزه از کامواهای رنگی در جاجیم بافی استفاده می کنند روستائیان در فصول بیکاری که پاییز و زمستان است کارگاه جاجیم را در داخل اتاق بر پا می دارند و عشایر از اوایل بهار و اواخر زمستان در فضای باز به جاجیم بافی می پردازند.
در گذشته پن را با نخهای ابریشمی می بافتند لیکن امروزه از نخهای نایلونی نیز استفاده می کنند انواع نقوشی که بر روی پن می اندازند عبارتند از چهل چپر، چشم بلبل یا بیست و نه چپر، چشم خروس یا بیست و هشت چپر، هشت چپر یا مار پیچ یا نیم مداخل. در گذشته بافت پن یا نوارهای تزئینی لباس در منطقه رودبار شهرستان و الموت بسیار رایج بوده است.
... [مشاهده متن کامل]
فرش قزوین از نفیس ترین فرش های بافته شده ایران می باشد که متأسفانه بافت آن فراموش شده است و تنها تعدادی از آن ها در موزه ها و مجموعه های شخصی دیده می شود از ویژگی های این فرش تنوع کاربرد رنگ و نقش می باشد.
بافت گلیم به روش های مختلفی انجام می شود؛ که گلیم های دور رو، با بافت پیوندی و چاکدار در مناطق مختلف قزوین از جمله الموت غربی، الموت شرقی، بویین زهرا و آبیک رایج است. از جمله نقش مایه های خاص منطقا الموت می توان به: زلف عروسک، یه مانگه، بشکن، نقش مارپیچی و زیگزاگ اشاره کرد. هم چنین نقش مایه گلیم بویین زهرا به نام گل ارداق معروف است.
این هنر در استان قزوین از سابقه نسبتاً طولانی برخوردار است در اکثر روستاهای این استان جاجیم بافی رایج بوده است، اما متأسفانه اکثر کارگاه های آن از چرخه تولید خارج شده است. مواد اولیه بافت جاجیم پشم است که معمولاً توسط زنان روستا تهیه می شود زنان در مواقع بیکاری علاوه بر پشم چینی آن ها را توسط مواد محلی و گیاهی رنگ می کنند. لازم است ذکر شود که امروزه از کامواهای رنگی در جاجیم بافی استفاده می کنند روستائیان در فصول بیکاری که پاییز و زمستان است کارگاه جاجیم را در داخل اتاق بر پا می دارند و عشایر از اوایل بهار و اواخر زمستان در فضای باز به جاجیم بافی می پردازند.
در گذشته پن را با نخهای ابریشمی می بافتند لیکن امروزه از نخهای نایلونی نیز استفاده می کنند انواع نقوشی که بر روی پن می اندازند عبارتند از چهل چپر، چشم بلبل یا بیست و نه چپر، چشم خروس یا بیست و هشت چپر، هشت چپر یا مار پیچ یا نیم مداخل. در گذشته بافت پن یا نوارهای تزئینی لباس در منطقه رودبار شهرستان و الموت بسیار رایج بوده است.
