کشور ایران با پیشینه کهن و باستانی خود همواره یکی از مظاهر زیبایی و تمدن به شمار می آید که عوامل بسیاری سبب شکل گیری این تمدن بوده اند، از جمله این عوامل می توان به توجه همیشگی مردمان ایران به صنعت و هنر اشاره کرد. جواهرات و آثار به جامانده از ایران باستان مبنی بر این است که توجه به زیبایی و هنر وابسته به طبقه اجتماعی ایرانیان نبوده و همه مردم از طبقه معمولی تا اشراف زادگان در تلاش بوده اند تا از لباس، ظروف، تزئینات و ابزار زیبا استفاده کنند. ایرانی ها دارای ذوق هنری و زیبا پسندی خاصی بوده اند که نمونهٔ آن در آثار سفالین شوش، تپهٔ سیلک، تپه حصار و نیر مفرغ های لرستان آشکار است. حوضه فعالیت و هنرپردازی ایرانیان هیچ گاه محدود نبوده و آنان خود را تنها وابسته به تولید یک اثر نمی کردند بلکه صنایع دستی آن دوره با توجه به مواد اولیه موجود شامل: ساخته های فزی، طروف سفالی، بافته های حصیری، تزئینات چوبی و… نیز بوده است.
... [مشاهده متن کامل]
تعاریف زیاد و متنوعی تا کنون برای صنایع دستی گزارش شده است که می توان به طور جامع این چنین به تعریف آن پرداخت:
صنایع دستی به بخشی از صنایع گفته می شود که پیوند عمیقی با هنر و فرهنگ یک منطقه دارد که تماماً یا قسمتی از مراحل ساخت و پرداخت یک فراورده با دست انجام گرفته و در چهارچوب فرهنگ و بینش های فلسفی، ذوق و هنر انسانهای هر منطقه با توجه به میراث های قومی آنان ساخته و پرداخته شده و در ساخت آن از مواداولیه بومی آن منطقه استفاده شده و نحوه ساخت آن ریشه ای در تاریخ آن منطقه دارد. لاذم به ذکر است که امروزه توسط گروه هنرهای سنتی فرهنگستان هنر، واژه «هنرهای صناعی» به عنوان مترادفی کامل تر برای واژه صنایع دستی در نظر گرفته شده است.
• داشتن ریشه بومی و فرهنگی
• عدم نیاز به وجود کارشناس متخصص خارجی برای ارزیابی محصول نهایی
• دارابودن ارزش افزوده زیاد نسبت به صنایع دیگر
• استفاده از عناصر فرهنگی همچون رنگ، طرح، نقش و …
• عدم نیاز به سرمایه گذاری زیاد نسبت به صنایع دیگر و هنر محور بودن کار
• قابلیت توسعه پذیری بالا و نامحدود بودن حوزه فعالیت
• قابل عرضه بودن در سطح جهانی به عنوان یک محصول فرهنگی و هنری
• حضور مؤثر و انکار ناپذیر هنر و خلاقیت انسانی در تولید فراورده نهایی
• ایران متونع ترین محصولات صنایع دستی در جهان را دارد.
• بخش عمده صنایع دستی ایران به وسیله روستاییان و عشایر تولید می شود.
• بیش از ۷۰ درصد صنایع دستی تولیدی ایران به وسیله بانوان باذوق و هنرمند این کشور تولید می شود که بر این اساس می توان گفت بزرگترین تولیدکنندگان صنایع دستی در ایران بانوان می باشند.
• ایران در کنار کشورهای هند و چین بیشترین واردات ارزی را از طریق صنایع دستی دارد.
... [مشاهده متن کامل]
تعاریف زیاد و متنوعی تا کنون برای صنایع دستی گزارش شده است که می توان به طور جامع این چنین به تعریف آن پرداخت:
صنایع دستی به بخشی از صنایع گفته می شود که پیوند عمیقی با هنر و فرهنگ یک منطقه دارد که تماماً یا قسمتی از مراحل ساخت و پرداخت یک فراورده با دست انجام گرفته و در چهارچوب فرهنگ و بینش های فلسفی، ذوق و هنر انسانهای هر منطقه با توجه به میراث های قومی آنان ساخته و پرداخته شده و در ساخت آن از مواداولیه بومی آن منطقه استفاده شده و نحوه ساخت آن ریشه ای در تاریخ آن منطقه دارد. لاذم به ذکر است که امروزه توسط گروه هنرهای سنتی فرهنگستان هنر، واژه «هنرهای صناعی» به عنوان مترادفی کامل تر برای واژه صنایع دستی در نظر گرفته شده است.
• داشتن ریشه بومی و فرهنگی
• عدم نیاز به وجود کارشناس متخصص خارجی برای ارزیابی محصول نهایی
• دارابودن ارزش افزوده زیاد نسبت به صنایع دیگر
• استفاده از عناصر فرهنگی همچون رنگ، طرح، نقش و …
• عدم نیاز به سرمایه گذاری زیاد نسبت به صنایع دیگر و هنر محور بودن کار
• قابلیت توسعه پذیری بالا و نامحدود بودن حوزه فعالیت
• قابل عرضه بودن در سطح جهانی به عنوان یک محصول فرهنگی و هنری
• حضور مؤثر و انکار ناپذیر هنر و خلاقیت انسانی در تولید فراورده نهایی
• ایران متونع ترین محصولات صنایع دستی در جهان را دارد.
• بخش عمده صنایع دستی ایران به وسیله روستاییان و عشایر تولید می شود.
• بیش از ۷۰ درصد صنایع دستی تولیدی ایران به وسیله بانوان باذوق و هنرمند این کشور تولید می شود که بر این اساس می توان گفت بزرگترین تولیدکنندگان صنایع دستی در ایران بانوان می باشند.
• ایران در کنار کشورهای هند و چین بیشترین واردات ارزی را از طریق صنایع دستی دارد.
