صمدیت


مترادف صمدیت: بی نیازی، غنا، الوهیت، ربانیت

لغت نامه دهخدا

صمدیت. [ ص َ م َ دی ی َ ] ( ع مص جعلی ، اِمص ) بزرگی و بی نیازی و پاک شدن از عادات حیوانی. ( غیاث اللغات ). || خدائی. الوهیت : توفیق اتمام آن از حضرت صمدیت خواهم. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 89 ).
ملک صمدیت را چه سود و زیان دارد
گر حافظ قرآنی ور عابد اصنامی.
سعدی.
- تجلی صمدیت ؛ حالی از حالات صوفیه که در آنجا احتیاج با کل از سالک برمی خیزد. ( نفحات الانس ).

فرهنگ فارسی

خدائی

فرهنگ عمید

۱. بزرگی و بی نیازی.
۲. [مجاز] الوهیت، خدایی.

پیشنهاد کاربران

بپرس