صلیب شکسته صورتی

اریک ینسن برقراری ارتباط بین نازیسم و همجنس گرایی را به توهم توطئه ای که کمونیستها و سوسیالیست ها در مورد نازی ها در دهه ۳۰ میلادی به وجود آورده بودند مرتبط می داند. ینسن عنوان می کند که وجود چنین رابطه ای توسط تاریخ نگاران مردود اعلام شده است. کریستین مولر عنوان می کند که شواهد تاریخی مدعای این کتاب را تأیید نمی کند. باب موزر اظهار کرده است که این کتاب توسط گروه های همجنس هراس حمایت شده است و مفروضات این کتاب بنابر نظر تاریخ نگاران غلط است. جاناتان زیمرمن، تاریخ نگار دانشگاه نیویورک، این مدعا که همجنس گرایان حزب نازی را در آلمان به قدرت رساندند را دروغ می داند. زیمرمن می نویسد "بین سال های ۱۹۳۳ و ۱۹۴۵ نازی ها تقریباً ۱۰۰۰۰۰ مرد همجنس گرا را دستگیر کردند. بین ۵۰۰۰ تا ۱۵۰۰۰ همجنس گرا مجبور به کار در اردوگاه های کار اجباری شدند که می بایست مثلث های صورتی به گردن می آویختند تا جرم همجنس گرا بودنشان مشهود باشد. بسیاری از همجنس گرایان برای آزادی از این اردوگاه ها به اجبار عقیم شدند، برخی دیگر قطع عضو شدند یا در آزمایش های انسانی پزشکان نازی کشته شدند. پزشک های نازی اصرار داشتند که همجنس گرایی یک بیماری است که می تواند درمان شود. علاوه بر این ها هیتلر در سال ۱۹۴۱ قانونی را به تصویب رساند که طبق آن افراد عضو اس اس و پلیس که اعمال همجنس گرایانه انجام می دادند اعدام می شدند.