صلیب شوالیه صلیب اهنین

صلیب شوالیه صلیب آهنین. صلیب شوالیه صلیب آهنین ( به آلمانی: Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes ) که گاها به اشتباه صلیب شوالیه آهنین نیز نامیده می شود، یک نشان نظامی در کشور آلمان بود که از سال ۱۹۳۹ در دوره رایش سوم به رده بندی مجموعه نشان های صلیب آهنین افزوده شد و که به افرادی با عملکرد و دستاوردهای عالی اعطا می گردید. [ ۱]
صلیب شوالیه صلیب آهنین کمی بزرگتر از صلیب آهنین درجه دو و یک بوده و به وسیله روبان بر گردن آویخته می شد. این نشان از لحاظ اعتبار و رتبه با بالاترین نشان شجاعت در دوران امپراتوری پروس یعنی پور لو مریت قابل مقایسه است. در این نوع نشان درجه بندی برگ بلوط وجود داشت که از دوران امپراتوری پروس الگوبرداری شده بود.
نشان صلیب شوالیه صلیب آهنین و مجموعه نشان های برگ بلوط برای شجاعت ویژه در جنگ و فرماندهی به نظامیان اهدا می شد. بخش سیاه درونی صلیب از آهن و فریم بیرونی آن از نقره ساخته می شد. [ نیازمند منبع]
بیشتر نخستین افرادی که گیره شمشیرهای نشان را دریافت کردند تک خال های لوفت وافه و موفق ترین فرماندهان او - بوت های کریگسمارینه بودند؛ چرا که دستاوردهای این افراد قابل شمارش بود. با وجود موفقیت های بزرگ و تصرف اراضی گسترده ای از شوروی در طی عملیات بارباروسا، هیچ یک از سربازان نیروی زمینی و وافن اس اس در سال ۱۹۴۱ این گیره ها را دریافت ننمودند. در سال ۱۹۴۲ نیز مجددا لوفت وافه که پیروزهای بی سابقه ای در مقابل نیروی هوایی شوروی کسب کرده بود، در این زمینه برتری داشت. با افزایش توانمندی هوایی شوروی و بهبود تجهیزات آن، دستیابی به پیروزی های هوایی برای خلبانان لوفت وافه سخت تر و در نتیجه تعداد دریافت کنندگان گیره شمشیرها در آن کمتر شد. در طرف دیگر، با درگیر شدن نیروی زمینی در نبردهای دفاعی شدید در کنار عملیات های تهاجمی، اهدای این گیره به نفرات آن افزایش یافت. به صورت کلی در مجموع بیشتر دریافت کنندگان گیره شمشیرها مربوط به افرادی می شد که در جبهه شرقی به نبرد پرداخته بودند. [ ۲]
ارزش نشان از راست به چپ