صلمنای. [ ] ( اِخ )( کسی که ملجاء و مقر برای او نبوده است ) یکی از دو پادشاه مدیان که جدعون او را بقتل رسانید ( سفر داوران 8:5-21؛ کتاب مزامیر 83:11 ). ( قاموس کتاب مقدس ).
