صلغه

لغت نامه دهخدا

( صلغة ) صلغة. [ ص َ غ َ ] ( ع اِ ) کشتی بزرگ. ( منتهی الارب ).

صلغة. [ ص َ ل َ غ َ ] ( ع ص ، اِ ) ناقه فربه که دندان رباعیه افکنده باشد یا در ششم درآمده.

پیشنهاد کاربران