صلحی که همهٔ صلح ها را بر باد داد

صلحی که همهٔ صلح ها را بر باد داد: فروپاشی امپراتوری عثمانی و شکل گیری خاورمیانهٔ معاصر[ الف] [ ب] ( با زیر عنوان ایجاد خاورمیانه معاصر، ۱۹۲۲–۱۹۱۴ ) کتابی است به قلم فینالیست جایزه پولیتزر، دیوید فرامکین که در سال ۱۹۸۹ منتشر شده است. این کتاب به شرح وقایعی که منجر به تجزیه امپراتوری عثمانی در خلال جنگ جهانی اول و در نتیجه آن تغییرات وسیعی که در خاورمیانه ایجاد شد، می پردازد. فرامکین معتقد است این تغییرات به جنگ جهانی جدیدی منجر شد که همچنان ادامه دارد. این کتاب از سوی بسیاری از منتقدان تحسین شده است. ریچارد هولبروک نوشته است: «هیچ سیاست مداری بدون دانستن پیشینه این منطقه نمی تواند آن را به درستی بشناسد و از میان کتاب های زیادی که در مورد این منطقه نوشته شده است، هیچ کدام به پای حماسه تأثیرگذار فرامکین، «صلحی برای پایان دادن به همه صلح ها» نمی رسد. » ویلیام راجر لوئیس در مرور کتابی که برای نیویورک تایمز نوشت، کتاب فرامکین را «عالی» خواند و افزود: «خوانندگان جمع خواهند شد و نه تنها آگاه بلکه به چالش کشیده می شوند. » تایمز کتاب را «حقیقت و نه چیزی جز حقیقت» خطاب کرد.
این کتاب در ایران با عنوان «صلحی که همه صلح ها را بر باد داد»[ پ] در سال ۱۳۹۵ با ترجمه ای از حسن افشار توسط نشر ماهی به فارسی ترجمه و منتشر شده است. [ ۱]
↑ A Peace to End All Peace: The Fall of the Ottoman Empire and the Creation of the Modern Middle East ↑ عنوان کتاب به جنگ جهانی اول اشاره دارد که با نام «جنگی برای پایان دادن به تمام جنگ ها» نیز شناخته می شود. ↑ با عنوان کامل «صلحی که همهٔ صلح ها را بر باد داد: فروپاشی امپراتوری عثمانی و شکل گیری خاورمیانهٔ معاصر»