صلح واش وار معاهده بیست ساله ای بود که بین امپراتوری هابسبورگ و عثمانی پس از نبرد سنت گوتهارد در دهم اوت ۱۶۶۴ در واش وار، بسته شد و به جنگ های بین دو امپراتوری پایان داد.
تسلط عثمانی بر مجارستان با نبرد موهاچ در سال ۱۵۲۶ توسط سلیمان آغاز شد و بخش هایی هم تحت کنترل هابسبورگ قرار گرفت. [ ۱] اگرچه پس از درگذشت سلیمان، عثمانی با انحطاط نسبی روبرو بود ولی خاندان توانمند کُپرولی [ en] در احیای قدرت بسیار کوشیدند. [ ۲]
در جریان جنگ های هابسبورگ–عثمانی، فرمانده محمد چهارم، کُپرولی احمد [ en] به قصد فتح تمام قلمرو مجارستان، برخی از استان های اتریش و سپس هدف اصلی تسخیر وین در ۱۶۶۳ پس از گرفتن قلعهٔ اِرشک اوی وار ( نوه زامکی، اسلواکی امروز ) و چندین نقطه دیگر به سمت وین لشکر کشید؛ اما بین مسیر در رودخانه رابا بین موگرزدورف و صومعه سِنت گوتهارد توسط ارتش مونتکوکولی فرمانده کل ارتش لئوپولد یکم متوقف شده و شکست خورد. [ ۳]
با این معاهده، کنترل عثمانی بر ترانسیلوانی و اِرشک اوی وار ( نوه زامکی، اسلواکی امروز ) به رسمیت شناخته شد، و همچنین هر دو امپراتوری ملزم به خراج و دادن هدیه به یکدیگر شدند. [ ۴] لئوپولد اول، امپراتور مقدس روم، خواستار امضای صلح بود تا بتواند در برابر فرانسه آمادگی پیدا کند؛ این امتیازات نیز بسیار جزئی بود، زیرا اکنون می توانست به سوی غرب روی آورد. در زمان امضای قرارداد، هابسبورگ وضع بهتری نسبت به عثمانی داشت با این وجود مذاکرات آغاز و جنگ متوقف شد. [ ۵] پادشاه فرانسه، متحد سنتی عثمانی ها از زمان فرانسوای یکم، برای اولین بار علیه آنها در نبرد سنت گوتهارد جنگیده بود. یکی از علل اصلی صلح در تصمیم هابسبورگ هم املاک بسیار ارزشمندتری در امپراتوری مقدس روم و ایتالیا بود که توسط فرانسه تهدید می شد. [ ۵]
در داخل اما کروات ها و مجارها، اصرار برای بازپس گیری سرزمین های خود داشتند که طی جنگ هابسبورگ–عثمانی ( ۱۶۶۴–۱۶۶۳ ) از عثمانی ها آزاد شده بود، حتی برخی از مناطق قبل از اشغال به عنوان شروط این معاهده واگذار می شد. این معاهده باعث درگیری و بی ثباتی داخلی در امپراتوری و در نهایت با شورش اشراف کروات و مجاری به رهبری فرنتس راکوتسی یکم موسوم به توطئه وشلینی به اوج خود رسید. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتسلط عثمانی بر مجارستان با نبرد موهاچ در سال ۱۵۲۶ توسط سلیمان آغاز شد و بخش هایی هم تحت کنترل هابسبورگ قرار گرفت. [ ۱] اگرچه پس از درگذشت سلیمان، عثمانی با انحطاط نسبی روبرو بود ولی خاندان توانمند کُپرولی [ en] در احیای قدرت بسیار کوشیدند. [ ۲]
در جریان جنگ های هابسبورگ–عثمانی، فرمانده محمد چهارم، کُپرولی احمد [ en] به قصد فتح تمام قلمرو مجارستان، برخی از استان های اتریش و سپس هدف اصلی تسخیر وین در ۱۶۶۳ پس از گرفتن قلعهٔ اِرشک اوی وار ( نوه زامکی، اسلواکی امروز ) و چندین نقطه دیگر به سمت وین لشکر کشید؛ اما بین مسیر در رودخانه رابا بین موگرزدورف و صومعه سِنت گوتهارد توسط ارتش مونتکوکولی فرمانده کل ارتش لئوپولد یکم متوقف شده و شکست خورد. [ ۳]
با این معاهده، کنترل عثمانی بر ترانسیلوانی و اِرشک اوی وار ( نوه زامکی، اسلواکی امروز ) به رسمیت شناخته شد، و همچنین هر دو امپراتوری ملزم به خراج و دادن هدیه به یکدیگر شدند. [ ۴] لئوپولد اول، امپراتور مقدس روم، خواستار امضای صلح بود تا بتواند در برابر فرانسه آمادگی پیدا کند؛ این امتیازات نیز بسیار جزئی بود، زیرا اکنون می توانست به سوی غرب روی آورد. در زمان امضای قرارداد، هابسبورگ وضع بهتری نسبت به عثمانی داشت با این وجود مذاکرات آغاز و جنگ متوقف شد. [ ۵] پادشاه فرانسه، متحد سنتی عثمانی ها از زمان فرانسوای یکم، برای اولین بار علیه آنها در نبرد سنت گوتهارد جنگیده بود. یکی از علل اصلی صلح در تصمیم هابسبورگ هم املاک بسیار ارزشمندتری در امپراتوری مقدس روم و ایتالیا بود که توسط فرانسه تهدید می شد. [ ۵]
در داخل اما کروات ها و مجارها، اصرار برای بازپس گیری سرزمین های خود داشتند که طی جنگ هابسبورگ–عثمانی ( ۱۶۶۴–۱۶۶۳ ) از عثمانی ها آزاد شده بود، حتی برخی از مناطق قبل از اشغال به عنوان شروط این معاهده واگذار می شد. این معاهده باعث درگیری و بی ثباتی داخلی در امپراتوری و در نهایت با شورش اشراف کروات و مجاری به رهبری فرنتس راکوتسی یکم موسوم به توطئه وشلینی به اوج خود رسید. [ ۶]
wiki: صلح واش وار