صلح های تحمیلی فلسطینی

[ویکی فقه] تلاش فراوان سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و نظامی در طول بیش از یک قرن برای محو یک هویت مسلّم و قطعی تاریخی به نام هویت مردم مسلمان فلسطین و قدس به عنوان قبله اوّل مسلمین صورت گرفت و در کنار سه فعالیت اول، تلاش های خستگی ناپذیر دیپلماسی نیز برای مشروعیت بخشی حکومت جعلی اسرائیل انجام گرفت. از جمله این تلاش ها، در قالب قرارداد ها و صلح های تحمیلی بین این دولت جعلی و کشور های اطراف و مردمان اصلی سرزمین فلسطین، خود را نمایان کرد که نتیجه ی تدریجی آن، قبول محو هویت فلسطین و اکتفا به دولت خودگردان به عنوان دولت غزه و کرانه ی باختری در تحت حکومت اسرائیل، توسط اندک رهبران سازش کار منطقه بود. البته در جنگ بیست و دو روزه ی اسرائیل با کمترین تعداد از فلسطینیان در غزه مشخص شد همه ی تلاش ها بی حاصل بود
فلسطین که از دیر باز محل رویایی و تقابل فرهنگ اسلامی با فرهنگ غربی صلیبی و اروپایی بود، در اواخر قرن نوزده این رویارویی شکل جدیدی به خود گرفت. به جای این که فلسطین عرصه ی تهاجمات مستقیم و دائمی اروپایی مثل جنگ های صلیبی باشد، تلاش شد تا با نام جدید مستقل و واسطه ای و به ظاهر متناسب با برخی ادوار گذشته این سرزمین این رویارویی و تقابل صورت گیرد. البته رسمی ترین رفتار از نوع جدید در ابتدای قرن بیستم یعنی ۱۹۱۷ م. در قالب یک اعلامیه توسط آرتور بالفور، وزیر وقت خارجه انگلیس صورت خارجی می یابد. و طی سال ها دسیسه و حیله، این رفتار جدید از ظاهر فعالیت انفرادی کشور بریتانیا خارج و با ظاهر جمعی و با نام جهانی ترین سازمان بین المللی وقت استمرار یافت و طی یک اعلامیه در سال ۱۹۴۷ م. سرزمین مادری و تاریخی یک ملت به تقسیم ضیزی «تقسیم ظالمانه». مبتلا شد، ۵/۵۶% نصیب مهاجرین مهاجم با اقلیت مطلق جمعیتی شد. و ۰/۵% با حکومت بین المللی و ۴۳% سهم صاحبان اصلی گردید که دارای اکثریت مطلق جمعیتی بودند. نقشه ی تفصیلی فلسطین، (این نقشه با صفحه ی کلاسه ی بزرگ دو رویه و رنگی، دربردارنده ی انواع نقشه های جغرافیایی طبیعی، سیاسی و جمعیتی و برخی حوادث مهم از قرن ها قبل از اسلام در فلسطین و بعد از اسلام تا دوران معاصر و معرفی شخصیت های تاثیر گذار توسط مرکز مطالعات فلسطین با همکاری جمعی از محققین فلسطینی پژوه تهیه و به زیور طبع درآمد و با عنوان نقشه ی تفصیلی فلسطین شهرت دارد. آدرس مرکز مطالعات فلسطین، تهران، خیابان پاستور، خیابان ۱۲ فروردین، کوچه ی پوریای ولی، پلاک ۲۴، تلفن: ۰۲۱۶۶۴۸۱۵۴۷-۸- نمابر: ۰۲۱۶۶۴۰۲۶۸۱.)
همراهی خائنین با صهیونیست ها
اما گروه مهاجر، مهاجم و مدعی یک بهانه ی جعلی تاریخی، حتی به این تقسیم ظالمانه راضی نشد و بعد از اعلان رسمی حکومت در سال ۱۹۴۸ م. اقدام به تهاجمات جدید کرد. و تا سال ۱۹۸۲ م. (به ترتیب سال های وقوع جنگ ها). این تهاجمات را ادامه داد و قلمرو خود را به کشور های هم جوار نیز توسعه داد. اما از آنجا که بزرگ ترین بحران ولیده نامشروع قرن، عدم مشروعیت و مقبولیت در نگاه مردم مسلمان جهان و حتی مردم سایر ملل و ادیان بود و عمده پشتوانه آن زَر و زور و تزویر فاتحان جنگ های جهانی اول و دوم بود، از این رو از آغازین روز های توطئه ی جدید بر ضد سرزمین های اسلامی به ویژه فلسطین مهم ترین وجه همت بازیگران تلاش برای کسب مقبولیت بومی و حتی فرا منطقه ای بود و کلید آن را در دست مردم منطقه و رهبران آن می دیدند. مردم نوعاً به همراه جمعی از رهبران هیچ گاه روی خوش نشان ندادند. اما عده ای اندک همراهی می کردند و آنان با وعده و وعید از طریق پیام کتبی و یا شفاهی با این گرو ه اندک در تماس بودند. از ارتباطات مک ماهون انگلیسی با شریف حسین، حاکم مکه در عصر عثمانی گرفته تا دعوت از انور سادات مصری برای دیدار قدس اشغالی و تا حضور ساف در آناپولیس، همه و همه برای به فراموشی سپردن یک هویت حقیقی تاریخی به نام مردم مسلمان فلسطین و قبله ی اولین مسلمین بود، اما به همت مسلمانان و دیگر انسان های آزاده، این تلاش ها به صورت یکجا بی حاصلی خود را در جنگ بیست و دو روزه ی غزه نشان داده شد.
بررسی صلح های تحمیلی
در ضمن، با وجود گستردگی مطالب و محدودیت صفحات مقاله در یک مجله ی علمی به اختصار علاوه بر صلح های تحمیلی به برخی حوادث پیرامونی مرتبط با این بی هویت سازی می پردازیم.
پل لرزان روی درّه ای عمیق
...