[ویکی فقه] صلاح الدین ابوعبدالله محمد بن احمد آل قدامه. صلاح الدّین ابوعبدالله محمد بن احمد، از شخصیت های آلِ قُدامه، می باشد؛ این خاندان، خاندانی فلسطینیُ الاصل و حنبلی مذهب که فقیهان، مُسندان، حافظان و قاضیان بسیاری از آن برخاستند و فعالیت علمی ــ دینی آنان در اندیشۀ اسلامی آن روزگار و گسترش مذهب حنبلی تأثیر بزرگی به جای نهاد.
صلاح الدّین ابوعبدالله محمد بن احمد بن ابراهیم (۶۸۴-۷۸۰ق/۱۲۸۵-۱۳۷۹م).وی از فخر بن بخاری و اسماعیل بن فرّاء و سلیمان بن حمزه و عبدالله بن شمس الدین عبدالرحمن و دیگران حدیث شنید.ابوالفتح بن مجاور و زینب بنت مکی و عبدالرحمن بن زین احمد بن ملک و دیگران به او اجازه دادند. امامت مدرسۀ جدش ابوعمر را داشت و حدیث می گفت. به گروهی از مصریان اجازه داد، ولی ابن حجر موفق به گرفتن اجازه از او نشد.
ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، انباء الغمر، ج۵، ص۳۱-۳۲، حیدرآباد دکن، ۱۳۸۷ق.
۱. ↑ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، انباء الغمر، ج۵، ص۳۱-۳۲، حیدرآباد دکن، ۱۳۸۷ق. ۲. ↑ ابن طولون، محمد، الفوائد الجوهریّة فی تاریخ الصّالحیّه، ج۲، ص۴۰۷-۴۰۸، به کوشش محمد احمد دهمان، دمشق، ۱۴۰۱ق. ۳. ↑ ابن عماد، عبدالحی، شذرات الذّهب، ج۶، ص۲۶۷-۲۶۸، قاهره، ۱۳۵۱ق.
منبع
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل قدامه»، شماره۴۴۸.
...
صلاح الدّین ابوعبدالله محمد بن احمد بن ابراهیم (۶۸۴-۷۸۰ق/۱۲۸۵-۱۳۷۹م).وی از فخر بن بخاری و اسماعیل بن فرّاء و سلیمان بن حمزه و عبدالله بن شمس الدین عبدالرحمن و دیگران حدیث شنید.ابوالفتح بن مجاور و زینب بنت مکی و عبدالرحمن بن زین احمد بن ملک و دیگران به او اجازه دادند. امامت مدرسۀ جدش ابوعمر را داشت و حدیث می گفت. به گروهی از مصریان اجازه داد، ولی ابن حجر موفق به گرفتن اجازه از او نشد.
ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، انباء الغمر، ج۵، ص۳۱-۳۲، حیدرآباد دکن، ۱۳۸۷ق.
۱. ↑ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، انباء الغمر، ج۵، ص۳۱-۳۲، حیدرآباد دکن، ۱۳۸۷ق. ۲. ↑ ابن طولون، محمد، الفوائد الجوهریّة فی تاریخ الصّالحیّه، ج۲، ص۴۰۷-۴۰۸، به کوشش محمد احمد دهمان، دمشق، ۱۴۰۱ق. ۳. ↑ ابن عماد، عبدالحی، شذرات الذّهب، ج۶، ص۲۶۷-۲۶۸، قاهره، ۱۳۵۱ق.
منبع
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل قدامه»، شماره۴۴۸.
...
wikifeqh: ابوعبدالله_محمد_بن_احمد