( صقیلة ) صقیلة. [ ص َ ل َ ] ( ع ص ) مؤنث صقیل.رجوع به صقیل شود : منطبع شود در رطوبت جلیدی از اشباح و اجسام ملون بمیانجی جسمی شفاف که ایستاده بود از او تا سطوح اجسام صقیله. ( چهارمقاله ).
