صقلبی
لغت نامه دهخدا
صقلبی. [ ص َ ل َ بی ی ] ( اِخ ) عبدالرحمان حبیب فهری. وی قائدی شجاع بود هنگامی که داخل اموی بر اندلس استیلا داشت وی در افریقا بود و مردم را به بنی عباس خواند، اندلسیان بجنگ او برخاستند و او به کوهی در ناحیت بلنسیه پناه برد. اموی هزار دینار برای وی جایزه گذاشت و مردی از بربر وی را ناگهان بقتل رسانید. قتل وی به سال 162 هَ. ق. رخ داد. ( الاعلام زرکلی ص 490 ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید